(c) istock
Ter vergelijking: onder de Zweedse regering werd de Europese asielcrisis van 2015-16 volledig weggewerkt en was de achterstand in 2018 gereduceerd tot amper 5.015 dossiers. Met een normale werkvoorraad van 4.200 dossiers betekende dit nog een achterstand van amper 815 dossiers. “Voeg daaraan nog de Covid-periode toe van 2020 en 2021 waar er nauwelijks instroom was van asielzoekers, dan kan je enkel maar besluiten dat het beleid van Mahdi faalt”, reageert Kamerlid Theo Francken.
Oververzadigd asielnetwerk
Het opvangnetwerk voor asielzoekers is dan ook oververzadigd. Mahdi loopt de ene na de andere veroordeling op om te voorzien in verplichte opvang, wat de Belgische staat heel wat dwangsommen kost. Dat falen werd pijnlijk duidelijk bij het begin van de Oekraïnecrisis. “Het is hoog tijd dat staatssecretaris Mahdi aan de slag gaat met die achterstand. We kunnen niet langer belastinggeld verkwanselen omwille van slecht beleid”, zegt een ontgoochelde Francken.
Achterstand blijft toenemen
“Wat opvalt is dat ondanks de dure beloftes de achterstand nog steeds toeneemt. In januari namen de asieldiensten amper 898 beslissingen en in februari 1.428 beslissingen, maar het aantal asielaanvragen was veel hoger. Dat betekent dat de achterstand structureel blijft toenemen”, voegt Kamerlid Darya Safai toe.
Wanneer Australisch model?
Toch besteedde België een initieel recordbedrag aan asielopvang, namelijk 527 miljoen euro. Daar kwamen nog vele tientallen miljoenen euro’s bij voor de asieldiensten. “Maar toch blijft de achterstand maar toenemen en blijft ook de asielpoort wagenwijd open staan. Meestal voor mensen die hier helemaal niet thuishoren en de Europese richtlijnen en wetgeving naast zich neerleggen”, zegt Kamerlid Tomas Roggeman. Wanneer komt er een eind aan deze illegale migratiestromen en neemt men eindelijk de koers richting het Australisch model, vragen de Kamerleden zich af.
