© Emy Elleboog
Een groot deel van de beleidsnota van de staatssecretaris is gewijd aan de geplande hervorming van de asieldiensten. Deze hervorming komt er na een audit die al eerder aan het parlement was voorgesteld. De geplande hervorming zal een oplossing moeten bieden aan de vaak nog logge werking van de asieldiensten. Voor Kamerlid Tomas Roggeman moet de staatssecretaris ook durven beleidskeuzes maken die effectief het verschil maken als het gaat over de procedures die gehanteerd worden. Voor hem is enkel een grootschalige interne hervorming niet voldoende.
Geen daadkrachtige keuzes
“De staatssecretaris presenteert vandaag een beleidsnota die gewoon het inefficiënte beleid verderzet en durft geen daadkrachtige keuzes te maken. Dat hoeft ook niet te verbazen met coalitiepartners zoals de PS, Ecolo en Groen, die bij elk slagkrachtig initiatief inzake terugkeer of het beperken van de instroom op de rem staan,” zegt Roggeman. Dit blijkt ook uit het feit dat de Moor eind dit jaar haar wetsontwerp gezinshereniging aan het parlement zou voorstellen, maar in haar beleidsnota is daar nu geen sprake meer van.
Nauwelijks terugkeerinitiatieven
Wat staat er niet in de beleidsnota? Roggeman somt op: “Er worden nog steeds amper criminelen zonder verblijfsstatuut teruggestuurd. Er wordt geen enkele initiatief genomen om het toenemende geweld in asielcentra aan te pakken of voor het hoge aantal mislukte gedwongen verwijderingen. Uit cijfers blijkt ook dat er in de LOI’s nog steeds amper kwetsbare profielen verblijven, nochtans een belofte uit het federale regeerakkoord.”
Recepten die niet werken
Wat wél in de nota staat zijn volgens Tomas Roggeman recepten die niet werken. “De Moor wil blijven inzetten op vrijwillige terugkeer, terwijl de cijfers aantonen dat die terugkeercijfers blijven dalen.” Hetzelfde geldt voor de vrijwillige terugkeer van transmigranten. “De helft van hen negeert gewoon het bevel om het grondgebied te verlaten.” De Moor wil ook meer inzetten op arbeidsmigratie, maar Roggeman zou liever zien dat de regering inzet op de activatie van de vele inactieven in Wallonië en Brussel. “Daarenboven gaat één derde van de leeflonen naar personen zonder de Belgische nationaliteit. Dat zegt wellicht voldoende.”
