Maatregelen om de instroom te beperken bleken politiek onhaalbaar, vooral door de aanwezigheid van de PS en de groenen in de ministerraad. “Door de naïeve welkomstpolitiek van deze federale regering bleven de asielaanvragen sinds haar aantreden stijgen, tot ze helemaal door het dak gingen. Alleen al vorige maand dienden 3.366 mensen een asielaanvraag in, terwijl de administratieve achterstand ondertussen zodanig groot is, dat het jaren duurt om asielzoekers een beslissing te gunnen. Een totale crash van het asielsysteem stond zo in de sterren geschreven”, legt Roggeman uit.
Hypocriet
Opvallend, maar niet verrassend was de houding van de linkse meerderheidspartijen in het Kamerdebat. Die zochten het conflict met de staatssecretaris op, maar verbonden ook geen échte politieke gevolgen aan haar beleid. “Hypocriet”, vindt Roggeman, “Nog maar één legislatuur geleden riepen diezelfde linkse partijen nog moord en brand over het beleid van Theo Franken en de N-VA, en vandaag blijft het bij een berisping. Nochtans kreeg elke asielzoeker ten tijde van staatssecretaris Francken wél een bed, midden in een Europese migratiecrisis.”
Regeringsdeelname belangrijker
“We zijn vijf jaar later. Nog nooit hebben we een regering gehad die zo vaak de mensenrechten schendt”, vervolgt Roggeman, “En dat alles mét de instemming van Groen, Ecolo, de PS én Vooruit. Maar een regeringsdeelname lijkt belangrijker dan het menselijke asielbeleid uitvoeren dat men steeds predikt. Wat we hier aanschouwden, is het morele failliet van de linkerzijde.”
